İnsan değişir mi? Ya da karşımızdakini bizimle aynı düşünmeye zorlamak o insanı değiştiri mi?
Düşünce Nasıl Değişir İnsan Değişir mi? Bu sorunun cevabını biliyoruz, ya da bildiğimizi sanıyoruz… Standart düşünce der ki: Önce başkaları değişecek… Biz mükemmel insan tipiyiz, her şeyin en iyisi bizde. Değişim bende başlamayacak, değişim hep başkalarında başlamalı… Hatta kimine göre değişim de neymiş… Kal kaldığın yerde, sabit düşüncelerinle sarhoş ol naralar at, yalpalayarak yürüsün fikirlerin… Önce kim değişmeli ben mi sen mi? İşte önemli soru bu?
Değişim Nedir? İnsan Nasıl Değişir?
Otobüs boş… Ve İstanbul içinde bir yerden bir yere yaptığım bu yolculuk 1 saat sürecek. Kulağımda müzik değişik tonlarda renklerle düşüncelerimi boyarken, okuduğum e kitaba ara verdim. “Değişim” dedim kendi kendime… İnsanları, dünyayı, hayvanları, bitkileri, şehirlerin o yeşil yüzünü değiştirmeye o kadar meraklıyız ki! Bir yandan da yazdıklarımı yanımdaki meraklı gözden koruyarak “değişim” dedim “insan” dedim tekrar… Ve sorular…
İnsan nasıl değişir?
- Beklediğimiz hep başkalarının değişmesi üzerine olmamalı
- Kendimizi tam ve eksiksiz görmemeliyiz
- İnsan ancak kendisi değişitirir, kimse kimseyi değiştiremez.
- Bir Başkasını zorla değiştiremezyiz
- Değişim zihinsel aydınlanma ile başlar
- İnsan değişmez sadece gelişir.
- Gelişmek ise tartışılmaz doğruları bırakmakla olur
- Evrensel bir doğru yoktur. Gelişim ve değişim bütün yaşamları anlamakla başlar
- Tek doğru bizim yaşantımız değildir, gelişim anlaşmazlıkların bitmesi ile başlar
- İnsan kendini olduğu gibi kabul etmekle değişime başlar
- Kendini olduğu gibi kabul eden insan bütün insnaları da olduğu gibi kabul eder
- Bilgi ve yerleşik düşüncelerimizi tartışmaya açmakla değişiriz ve gelişiriz
- Dünyayı değiştiremeyiz, dünya zaten bizim varlığımızı destekler
- Sadece bakış açımızı değiştirmemiz bile yeterlidir
Sorular sorunları getirir hep. Bilmiyorum neden böyledir… Bütün sorunlu sorulardan kaçıp sessiz bir köşeye çekildiğimizde soruları bırakıp sadece dinlediğimizde duyacağız. Duymamak için, insan olarak kebdimizi ve bir başkasını anlamamak için o kadar çok çabalıyoruz ki! Değişim bu kadar zor mu?
Beklediğimiz hep başkalarının değişmesi, biz kendimizi değiştirmek istemiyoruz. Kendimizi tam ve eksiksiz görürken karşımızdaki eksik, hatalı görmekten başlamalıyız. İşte insan nasıl değişir sorusunun cevabını bulur gibi oluyorum. Eksiklik hep başkasında… Hep başkası günahkâr… En ulvi inanç bizimki… Biz cennete gideceğiz, onlar cehenneme… “Ben mi? Benim değişime ihtiyacım yok ki! Hak olan benim…” diyoruz sürekli. Ekleyerek devam ediyoruz “o değişecek” ben değil.
İnsan Değişir mi? Hep Başkası mı Değişecek?
Belki de insan olarak adlandırılan biz Homo Sapiens türü kendi ego sarayımızda kral sanıyoruz kendimizi. İnsana “ekleme çıkarma yapılamaz insan neyse odur” değişim çok farklı bir içsel ve zihinsel aydınlanma ile birlikte delir ki bu basit değişme değildir, gelişimdir ayrıca. Yaşamı içindekilerle olduğu gibi kabul edip başkasına değil, sorularımızı kendimize sormaya başlamalıyız. “Benim değişim ve ona bağlı olarak da gelişime ihtiyacım var” diyemiyoruz.
Geçen gün izlediğim filmde kadın oğluna değişmediği için eziyet eden kocasına haykırıyordu. “Önce sen değiş” diye… “Karşındakinin değişmesini bekliyorsun, belki de değişmesi gereken sensin?” diyordu… Kocası, cinsel yöneliminden ötürü oğlunun değişmesi için, ona baskı yapıyor, aşağılıyor, onu “kendi gibi” yapmaya çalışıyordu. Bu filmde aslında ben de kendime bir değişiklik yapmıştım. İlk defa bir filmi İngilizce alt yazılı izlemiştim…
Dünyanın Değişimi
Sonra dünyanın değişmesini istiyorduk. Neden dünya değişsin ki? Milyarlarca yıldır hep aynı kaldı? Değişik olan dünya değildi; değişmeye ihtiyacı olan dünya değildi… Değişim insanın bir önce yapması gereken şeydir. Dünya, kendini mahveden insana yine iyi davranıyor. Dünya bir gün silkeleyip bizi uzayın soğuk vakum alanına dağıtırsa hiç şaşırmayalım.
Başkalarını Değiştirmek
Biz kendimiz değişmez de başkalarını değişime zorlar ve hep başkaları üzerinde ekleme çıkarma yaparsak karşımızdaki değil biz insan olmaktan çıkarız… İnsan bir bütün olarak doğar, her şeyiyle… Bazen öyle dışlarız ki bir diğerini, o kadar değişime uğratırız ki insan Tanrıya bile güvenmez hale gelir…
300 sözcüğü geçti yazdıklarım… Kulaklığımdaki müziğe odaklanıyorum. Değiştirmeye çalıştığımız İstanbul hızlıca akıyor pencereden… Belki de 10 yıl sonra terk edilmiş bir beton yığınına dönüşecek değiştirdiğimiz bu kocaman şehir.
İnsanlar sadece şehirleri değil bir diğerini değiştirmenin peşindeki bu huyundan zihinsel aydınlanma ve kozmik bilinçle vazgeçecek, biliyorum. Diğer yandan ilkel beyinler ise değişik gördükleri her şeyi tehdit olarak algılamaya devam edece. Sabit kalmış yozlaşmış düşünceler, zavallıların değişemeyen hayal dünyalarında bir musibet gibi çökecek…
Zorbalık İle Değişim
2- İnsana Zorla Ekleme Çıkarma Yapmaya Çalışmak
İnsan nasıl değişir ve kendini nasıl tanır? Ya da zorla bir insanı değiştirebilir miyiz? İnsan Değişir mi? Lego parçaları gibi ya da bir puzzle gibi istediğimiz şekle sokabilir miyiz bir başkasını? Aslında her şey insanın içindedir, ekleme çıkarma yapılamaz. Sadece yeni dokunuşlarla insan bilmediği taraflarını keşfeder. İnsanın kendini keşfetmesi yani bu keşif macerası bazen uzar gider… İnsan ancak kendisi değişitirir, kimse kimseyi değiştiremez. Hatta insan hep aynıdır sadece zihni aydınlanır, kendinin üzerine geliştirdiği kendini ekler. Baskı, şiddet, aşağılama gibi davranışlar iflah olmaz bir psikolojik rahatsızlık olsa gerek.
Özellikle son zamanlarda insanlar kendilerini büyük bir toplama çıkarma işleminin içine hapsettiler. Herkes birbirinin üzerinde hesaplar yapıyor. Piyango bileti alanlar linç edeilmeye çalışılıyor. İnsanların nasıl çaresiz olduğunun, yaşamlarının kopma noktasına geldiğinin kanıtı değil midir insanların piyangoya umut bağlaması? Parklarda insanlara taciz, din adına verilen fetvalar, cinsel yönelimi yüzünden bireylerin hep dışlanması ve lanetlenmesi; siyasi kavgalar; herkesin kendine saygı isteyip, kimseye saygı göstermemesinin tek nedeni yaşamla, evrenle ve birbirimizle bütün olamamız… Ve iflah olmayan kibrimiz (egoistliğimiz)
Ekleme ve çıkarma yapmak ile insan insanlıktan çıkar. Her şey insanın içindedir. İnsan ruhu ile bir bütündür, ruhumuzda tüm evrenle… Kimse kimseyi değiştiremez, değiştirmeye çalıştığımız kişi bize de yaşama da yabancılaşır. Kimse değişmez, aslında gelişir. Değiştim diyen insan yalan söyler, bana göre değişmek insanın kendini inkar etmesidir.
🍭İnsanın kendini fark etmeli ve yaşamla iletişime geçmeli. Düşüncelerimiz geliştikçe kendimizi herkesle, her şeyle, bütün yaşamlarla, evrenle aynı kapta eriyen bir alaşım gibi hissedeceğiz…
Yorumlar