Kızıl Kahkaha Kitap Özeti İncelemesi Konusu

Kızıl Kahkaha Kitap Özeti İncelemesi Konusu Leonid Andreyev ronmanıdır. Kitabı çok çabuk bitirdim. Okunması kolay bir kitap. Ama çok etkileici anlatıma sahip. Aşağıda kitap incelemesi ve özeti başlıklarında biraz daha ayrıntılı yazacağım. Kısa kitap okumayı sevenler Kızıl Kahkaha’yı kesinlikle listesine eklemeli. Leonid Nikolyeviç Andreyev 1971-1919 yılları arasında yaşamıştır. Benim Kızıl Kahkaha’dan başka okuduğum kitapları şunlar: Yahuda İskariot ve Şeytanın Günlüğü kitaplarıdır. Şimdi kitabın özetine, incelemesine geçelim.

Zihnimizi aydınlatacak, bize daha iyi bir yaşamın ve evrenin kapılarını aralayacak daha fazla kitaba ihtiyacımız var.

Kızıl Kahkaha Kitap Özeti

Kitap, daha doğrusu roman savaş meydanında başlıyor. Okur kendini bir anda şacaşın içinde buluyor. Uçuşan mermiler, kopan bacak ve kolların arasında romanın anlatıcısı subay evini hayal ediyor. İlerleyen sayfalarda savaşın askerler üzerindeki psikolojik etkisi anlatılıyor. Kopan vücut parçaları, her ayak sesini düşman sanmak… Daha sonra iki Rus birliğinin birbirlerini düşman sanarak yatıkları katliam anlatılıyor. Yazar subay bu olaydan sonra iki bacağını da kaybediyor. Eve dönüyor eve dönüşte yaşama fazla tutunamıyor. Yazdıklarına yani gğnlüklerine kardeşi devam ediyor.

Savaş geride kalanları da etkiliyor. Onlar da en az cephedekiler kadar mutsuz, umutsuz ve psikolojik sorunlar içinde yaşıyorlar. Kızıl bir akşamüstü, kırmızı kan, kızıl üniforma içindeki askerler artık çıldırırlar. Her şeye kahkaha ile gülerler. Bu cıldırmayı, ağlanacak hallerine gülerek dışa yansıtırlar.

Kitabın İncelemesi, Konusu ve Ana Teması

Leonid Andreyev bu romanı Rus-Japon savaşındaki ağır yenilgi sonrası yazar. Bir subayın günlükleri ile savaşın dehşeti, korkunç yüzü anlatılır. Herkes çıldırmıştır. Çıldıran ve akıl sağlığını kaybeden herkes Kızıl Kahkaha ile güler. Savaşın insanın bedenini, psikolojisinin; geride kalanları; toplumu nasıl yok ettiği çok gerçekçi bir tarzda anlatılıyor.

Kitaptan Alıntı

Alıntıyı kitabın jenerik sayfasındaki alıntı iznine dayanarak yaptım.

🍭”Bu sabah gazetede sonu gelmeyen ölü listesini incelerken tanıdık bir isimle karşılaştım: Müteveffa erkek kardeşimle birlikte silah altına alınan, kız kardeşimin nişanlısı subay ölmüştü. Bir saat sonra ise postacı erkek kardeşime gön derilmiş bir mektubu teslim etti bana, zarfın üstünde ölen subayın el yazısını tanıdım: Ölü ölüye yazıyordu. Ama bu ölünün diriye yazmasından iyiydi yine de; bir keresinde bana, oğlunun korkunç bir şekilde öldüğünü gazetelerde okuduktan sonra -top mermisi parçalamıştı oğlunu- bir ay boyunca ondan mektup alan bir anayı göstermişlerdi.

Oğlu şefkatliymiş ve her mektubu şefkatli kelimeler, teskin edici sözler ve mutluluğa dair taze ve naif hayallerle doluymuş. O bir ölüydü ama her gün şeytani bir hassasiyetle hayat hak kında yazıyormuş ve annesi onun öldüğüne inanmaz olmuş ve mektupsuz geçen günlerin sayısı bir, iki ve derken üçe çıkıp ebedi bir ölüm sessizliği çökünce oğlunun büyük ve eski revolverini iki eliyle kaldırıp göğsüne ateş etmiş. Kurtulup kurtulmadığını bilmiyorum, hiç haber almadım.”

• Baskı: 80 sayfa
• Okuma süresi: 2 saat.
• Alıntı: 65. sayfadan yapıldı.
• Yayıncı: İş Bankası Kültür Yayınları