Şeker Portakalı İncelemesi Yorumu Konusu ve Özeti

Şeker Portakalı Romanı Yorumu Konusu ve Özeti. Kitabın incelemesi, değerlendirmesi. Roman (kitap) Jose Mauro de Vasconcelos tarafından yazılmış ve çok okunan romanlardan. 5 yaşındaki çocuk Zeze’nin yaşamını, küçücük yüreğinden geçenleri okumak ayrı bir zevk. Romanlar ya da öyküler insanın yaşam macerasını anlatmalı. Milyarlarca insan milyarlarca ayrı yaşam öyküsü demektir. Şiirler, öyküler, romanlar, denemeler, sinema filmleri, diziler, tiyatro oyunları, şarkılar, müzikler aslında ölümlü insanın ölümsüzlüğe bir şekilde ulaşma yolu olsa gerer. Şeker Portakalı romanı da okurların içinde böyle bir his uyandırdığını sanıyorum. Yaşamın içinden gerçek ya da gerçeğe yakın bir kurguyu okumak insana insani tarafını hatırlatıyor “ben buradayım, bana bakabilir misin, gör beni” diyor.

Kitaplar bize hayallerimizn ötesinde bir dünya sunar. Daha fazla bilgi daha huzurlu bir yaşam ve belleğimizdeki bütün kirlerden, yalanlardan kurtulmak demektir. Site menüsünden yüzlerce kitaba erişim sağlayabilirsiniz. Yukarıdaki renkli düğmelre dokunarak en popüler kitaplara ulaşabilirsiniz.

Şeker Portakalı Romanı Yorumu Konusu ve Özeti

Kitabın incelemesi, değerlendirmesi ve kısa özeti konusu. Çok yaramaz, küfürbaz, herkesin canını yakan ele avuca sığmayan  5-6 yaşlarındaki Zeze’nin başından geçenler kitabın konusu. Zeze, fakir ailenin 4. çocuğudur. Kendinden küçük bir kardeşinin adı da Luis’tir. Uzun süredir işsiz olan babası, çalışırken fıtık olan ve çalışamaz duruma gelen annesi, kardeşleri ile fakir hanelerinde yaşayan Zeze aslında zeki bir çocuktur. Zeki, okumayı 5 yaşında kendi kendine öğrenen, yaşından üstün zekaya sahip, her şeyden haberi olan Zeze yaramazlığı nedeni ile sopa yer. Sürekli sopa, sopa üstüne sopa, her gün sopa… Yediği sopaların, okulun, çocukluk hayallerinin, arkadaşlarının, geleceğe olan ümitlerinin tabii ki şeker portakalı fidanının, dayakçı ailesinin arasında Zeze ayrı bir evrende yaşıyor gibidir. 

Şeker Portakalı Ana Teması Roman Neden Bahsediyor

Özet: 5 yaşındaki Zeze, kendince bilgin olarak gördüğü Edmundo Dayı’yı sık sık ziyaret eder. Küçük yaşına rağmen oldukça zekidir. Bir duyduğunu bir daha unutmaz. 15 yaşındaki ağabeyi Totoca ile birlikte sandıklarını alarak ayakkabı boyacılığı yaparlar. Babası işten çıktığı için durumları çok kötüdür. Evde tam bir sefalet vardır. Ele avuca sığmayan velet Zeze Noelde hiç hediye alamaz. Hırçın ve tam bir şeytan olan Zeze yalan söyleyerek okula yazılır.

Okulda çok çalışkan, sakin, zeki bir çocuktur. Okumayı bildiği için dersleri çok iyidir. Öğretmeni de Zeze’yi çok sever. Yaramazlığa devam eden velet bir gün kimsenin yanına yaklaşmaya cesaret edemediği Portuga’nın arabasının arkasına asılırken yakalanır. Çok iyi bir dayak yer. Gururu kırılır. Bu sırada taşınırlar. Yeni evde kendine bir şeker portakalı fidanını arkadaş olarak seçer. Fidana Minguinho adını verir. Ağaç fidanı ile konuşur. ARkadaş olurlar. Zeze’nin gözünde ağaç fidanı canıdır ve konuşur. Yeni mahallede yaptığı yaramazlık ile yine dayak yer.

Zeze, beklenmedik bir şekilde Portuga ile arkadaşlık kurar. Onu bir nevi kendisini döven ve pek ilgi göstermeyen babasının yerine koyar. Hayalleri, ümitleri olan; yaşından daha iyi düşünebilen Zeze, zehir gibi bir çocuktur. Yeni arkadaşı ile güzel vakit geçirirler. Daha sonra yeni arkadaşı ve şeker portakalı fidanı ile ilgili çok sarsıcı haberler zavallı küçüğün dünyasını ve sağlığını tepe taklak edecektir..

Jose Mauro de Vasconcelos Kimdir?

26 Şubat 1920’de Rio de Jenerio yakınlarındaki Bangu’da doğmuş. Zeze bir nevi yazarın kendisini anlatır gibi. Yazar da Portekizli fakir bir ailenin 11. çocuğu. Zeze gibi o da okumayı tek başına öğrenmiş. Çeşitli okullara gitmiş ama hepsini bırakmış.

Şeker Portaklı İncelemesi

Kitabı okurken yer yer sıkıldım. Sıkılmam aslında yaz mevsiminden ve cehennem gibi sıcak nemli İstanbul havasından kaynaklanıyor. Bunu biliyordum. Kitap, çok okunanlar listesinde. Son zamanlarda kitap okuyanların dilinde, Twitter’da bazen TT oluyor. Galiba Zeze’nin öykü o kadar gerçekçi ve yaşama o kadar dokunuyor ki okurlar kitaba mest oluyor. Her insanın bir öyküsü vardır. Yaşamımız bitmeden geriye güzel anılar bırakmalıyız. Yaşamda yeteri kadar karmaşa ve yalan var. İnsan her geçen gün aydınlık bir zihinle evrenin bir parçası olduğunu anlamak yolunda ilerleyeceğine daha da vahşileşip, adeta ilkel zamanların insanına yani mağara insanına dönüşüyor.

Şeker Portakallı: çok abartmamak kaydı ile güzel bir kitap. Küçük bir çocuğun yaşamından bir bölüm. Kitabın devamı davar. Zeze daha büyüyecek hep çocuk kalacak hali yok ya! 🙂  Aşağıdaki üç kitap birbirini tammalıyor.

• Baskı: 184 sayfa
• Okuma süresi: 8 saat
• Yayıncı: Can Yayınları